Ukraina nie rezygnuje z prób „integracji z Europą”, proponując na to różne sposoby, które w opinii ukraińskich polityków pomogą w końcu stać się „Europejczykami”. Kolejną propozycję złożył Sekretarz Rady Bezpieczeństwa Narodowego i Obrony Ukrainy (RBNW)
Rosyjski i ukraiński na pozór wydają się językami, które są do siebie bardzo podobne, jednak poza zbliżonym alfabetem, który oparty jest na cyrylicy tak naprawdę nie ma zbyt wiele podobieństw między tymi właśnie językami. Do czasu rozpadu Związku Radzieckiego rosyjski był językiem urzędowym na Ukrainie, stąd do niedawna praktycznie każdy mieszkaniec Ukrainy znał i był w stanie w tym języku się porozumiewać. Można powiedzieć, że te oba te języki na Ukrainie występowały równolegle i zdarzały się takie sytuacje, gdy w trakcie rozmowy jedna osoba używała języka rosyjskiego natomiast inna osoba używała języka ukraińskiego. Jednocześnie osoby te doskonale się rozumiały. Sytuacja ta jednak powoli się zmienia. Nieznajomość rosyjskiego pojawia się wśród młodszego pokolenia Ukraińców, które nie miało już kontaktu z rosyjskojęzyczna telewizją oraz szkolą. Z kolei ukraiński również jest językiem niezrozumiałym dla Rosjan. Wielu językoznawców zwraca zresztą uwagę, że ukraińskiemu jest tak naprawdę dużo bliżej do języka polskiego niż do języka rosyjskiego. Alfabet Język rosyjski i ukraiński należy to tej samej grupy języków wschodniosłowiańskich i posługują się one alfabetem, który wywodzi się z cyrylicy. Wyraz cyrylica pochodzi od imienia Cyryla, który razem z bratem Metodym odgrywał istotną rolę w stworzeniu podstaw pisma i rozwoju języka Słowian Wschodnich. Samą cyrylice uważa się za dzieło jednego z uczniów Cyryla i Metodego a pierwsze ślady użycia tego języka mamy z terenów wschodniej Bułgarii. Na początku XVIII wieku za sprawą cara Piotra Wielkiego na terenie Rosji przeprowadzona została reforma cyrylicy a jej unowocześnioną postać nazwano grażdanką. Odmiana cyrylicy używana do zapisu języka ukraińskiego różni się nieznacznie od rosyjskiej grażdanki. Współczesny alfabet ukraiński posiada 33 litery a także dodatkowo apostrofy. Niektóre z liter oznaczają inne głoski niż w alfabecie rosyjskim co będzie związane ze zmianami fonetycznymi jakie w języku zaszły, gdy zaś pozostała bez zmian pisownia. Słownictwo W języku ukraińskim występuje duża liczba słów brzmiących oraz zapisywanych podobnie w języku rosyjskim. Niektóre z nich to rosyjskie zapożyczenia, pochodzące przede wszystkim wynikające z czasów ZSRR, ale znaczną cześć podobnie brzmiących wyrazów ma wspólne korzenie, które wynikają z języka staroruskiego. Ponad połowa słownictwa ukraińskiego pokrywa się bardziej z jeżykiem polskim, aniżeli rosyjskim, choć cześć elementów podobnych tworzy złudzenie, brzmią podobnie, jednak w praktyce oznaczają coś zupełnie innego. Fonetyka Fonetyka języka ukraińskiego rożni się istotnie od tego jaka jest fonetyka rosyjskiego. System spółgłoskowy jest najbliższy słowackiemu ale istnieją także wspólne cechy z polskim i czeskim. Trzeba jednak pamiętać, że mamy tam również brak iloczasu, zanik samogłosek nosowych i brak jest akania a więc wymawiania nieakcentowanego o jako a. Akcent W ramach języka ukraińskiego występuje akcent swobodny tak jak w języku rosyjskim i innych językach słowiańskich. Akcent w języku ukraińskim w porównaniu do akcentu w rosyjskim wykazuje jednak dużą stałość morfologiczną, tzn rzadko zmienia się w różnych formach tego wyrazu a także w różnych wyrazach z takiej samej rodziny. Tak więc widać doskonale, że utarte przekonanie odnośnie tego, że języki rosyjski i ukraiński są do siebie podobne jest raczej mitem. Trzeba zdać sobie sprawę z tego, że w rzeczywistości jednak te języki są od siebie dość odległe i raczej więcej je różni niż łączy ze sobą, o czym jednak wie mało osób.
Cyrylica to pismo staro-cerkiewno-słowiańskie, a współczesny alfabet rosyjski (bułgarski, macedoński, ukraiński, białoruski) to grażdanka, która jest oparta na cyrylicy. Cyrylica, głagolica i grażdanka, jak się w tym nie pogubić?Wbrew obiegowej opinii cyrylica nie jest użytkowana tylko i wyłącznie w Rosji, a raczej, to właśnie w Rosji nie operuje się cyrylicą, a powstałą później, na jej bazie, grażdanką. Zdziwieni? W zasadzie w powszechnym przekazie cyrylica i alfabet rosyjski to synonimy, ale w rzeczywistości są drobne różnice. W jakich więc krajach będziemy mogli posługiwać się cyrylicą bądź grażdanką?Skąd się wzięła cyrylica?Nazwa cyrylica wzięła się od imienia świętego Cyryla, który wraz ze świętym Metodym podróżował po terenach zamieszkanych przez ludy słowiańskie i chrystianizował. Jako że, obaj Cyryl i Metody byli wysłani przez Cesarstwo Bizantyjskie, głoszona przez nich wiara chrześcijańska była obrządku wschodniego, a język, jakim się posługiwali oparty był na alfabecie greckim. Aby przystosować możliwości alfabetu greckiego do wymowy słowiańskiej, jeden z uczniów Cyryla i Metodego opracował głągolice, z której później powstała i grażdanka, dlaczego inne nazewnictwo?Cyrylica to pierwotnie alfabet wykorzystywany do zapisu języka starocerkiewnosłowiańskiego, który dziś ma status języka martwego i funkcjonuje już tylko, jako język literatury, nauczany w niektórych uczelniach wyższych. Cyrylicę wykorzystuje się także w cerkwi prawosławnej do zapisywania tekstów religijnych w języku Rosji w okresie panowania cara Piotra I przeprowadzono reformę cyrylicy, dostosowując ją do wymogów języka rosyjskiego. W założeniu cara, alfabet rosyjski miał być łatwiej dostępny dla ogółu obywateli, stąd też wzięła się jego nazwa grażdanka, co w rosyjskim oznacza reformowano w każdym kraju, który opierał swój język narodowy na tym alfabecie Reformę przeprowadzono w Serbii, Bułgarii czy informacji o obowiązującej w Rosji wersji cyrylicy:składa się z 33 liter, a w tym z 21 spółgłosek, 10 samogłosek oraz dwóch znaków;alfabet rosyjski w obecnej formie istnieje od 1918 roku, kiedy przeprowadzono ostatnią reformę alfabetu;pisownia i wymowa liter różnią się od siebie;W podroży, do jakich państw konieczna będzie znajomość alfabetu rosyjskiego?Znajomość cyrylicy nie jest wymagana w znacznej większości państw europejskich, a już szczególnie w tych należących do Unii Europejskiej. Praktycznie tylko jeden kraj należący do związku UE- Bułgaria, ma język urzędowy oparty na cyrylicy. Pozostałe kraje świata, w których obowiązuje cyrylica:Bułgaria,Bośnia i Hercegowina;Białoruś;Ukraina;Kazachstan;Kirgistan;Tadżykistan;Czarnogóra;Macedonia;Serbia; pozostałość po ZSRR?To tylko połowiczna prawda. Cyrylica powstała dużo wcześniej, zanim nawet jeszcze pomyślano o komunizmie. Misja Cyryla i Metodego to X w. i to już w tym czasie, na terenie dzisiejszych państw, posługujących się cyrylicą, przejęto ten alfabet do zapisywania własnych języków. Wpływy komunizmu i podboje ZSRR sprawiły jednak, że alfabet rosyjski przyjęto w większej ilości kraje wchodzące kiedyś w skład ZSRR lub należące do byłych republik radzieckich, uznawały język rosyjski oraz alfabet rosyjski za bardzo ważne bądź obowiązujące, jako oficjalne. Wiązało się to z wpływami rosyjskimi, nauczaniem obowiązkowym rosyjskiego w szkołach oraz migracjach Rosjan do krajów byłego związku w których, pod wpływem ZSRR, znajomość języka i alfabetu rosyjskiego jest znaczna:Polska;Czechy;Słowacja;Węgry;Litwa;Łotwa;Estonia;Rumunia;Finlandia;Ukraina;Mołdawia;Turkmenistan;Armenia;Azerbejdżan;Gruzja;Mołdawia; języka i alfabetu rosyjskiegoZnajomość języka rosyjskiego na świecie jest znaczna, na co może wskazywać, że według różnych szacunków zajmuje on 5 lub 6 miejsce na świecie pod względem popularności. Przyjmuje się, że dla 160 mln język rosyjski to język ojczysty, ale praktycznie drugie tyle osób deklaruje jego dobrą znajomość, a co za tym idzie także znajomość alfabetu rosyjskiego. Jego popularność wynika głównie z wypływów, jaki miał wcześniej ZSRR, a obecnie Federacja w których językiem urzędowym obecnie jest język rosyjski:Rosja;Białoruś;Kirgistan;nieuznawana przez ONZ Republika Naddniestrzańska;Kazachstan (tutaj język rosyjski ma status jeżyka oficjalnego).Język rosyjski należy do grupy 6 oficjalnych języków urzędowych w imię mam Oskar i jestem rodowitym gdańszczaninem. Od dziecka związany jestem z tym miastem, gdzie pracuję jako lektor języka niemieckiego. Na co dzień zajmuję się przygotowywaniem tekstów na strony internetowe o tematyce lingwistycznej i ich korektą. Moja pasje do języków stale poszerzam, dużo czytając na ten temat i ucząc się. Dzięki temu mam spore doświadczenie i wiem dokładnie, jak teoria wygląda w praktyce. Chętnie przedstawię Wam swoje spostrzeżenia. Po pracy lubię gotować dla swoich przyjaciół. Alfabet rosyjski definiuje się w ten sposób: Dwuizbowy alfabet składający się z 30 liter, stworzony pod koniec IX wieku w Bułgarii przez mnichów cyrylicy, oparty na piśmie greckim i głagolicy. Alfabet cyrylicy jest również używany do czytania i pisania w innych językach niż rosyjski, w tym: Bułgaria; Białoruś; Ukraina; Serbia JĘZYKI OBCE 8 min. czytania komentarze [71] Rosyjski Alfabet – część 1. Oto link, który ukaże ci potencjał biologicznego mikroprocesora homo-sapiens! Aby jak u Hitchcoka – zacząć od trzęsienia ziemi – od następnego zdania podmieniam w tekście liter „P” i „p” na znaczki „П” i „п”. Nawet one trochę пodobne do liczby „Pi”?. Ciekawe ile пotrzeba czasu, aby пrzejść nad tym do пorządku dziennego? Пoпatrzmy. Пoeksпerymentujmy. Będziemy się teraz uпajać пrędkością z jaką okaże się to пestką. Wiem, że jeszcze mi nie wierzycie, więc idziemy za ciosem. Aby naпrawdę uzmysłowić wam jakie to dla mózgu пroste -czym пrędzej пowiększam пulę o kolejną пarę do пodmiany. Пolskie „R”/„r” zastąпimy dla пodniesienia пoпrzeczki znakami „P”/„p”. Pozumiemy się? Pozпpostowała wam mózg ta mała pubaszna pozpywka? Patunku. Dajecie padę? Czy to dpoga пrosto do wapiatkowa? Nie, widzę że dla was to пposte . Czytelnicy to w końcu podzice. Oni padzą sobie na co dzień nie z takimi пpoblemami. No to пodnosimy stoпień tpudności. Dodajemy zamianę „S”/„s” na „C”/„c”. Hmmm, ctapuchy moje! Ckapanie bockie z tymi ćwiczeniami mózgu. Paпtem chwila, a ten ckubany już ogapnia nawet takie wygibacy. No ale to chyba już tyle jeśli chodzi o moją пepfidną пpóbę ukpycia do czego to dpobne ćwiczenie zmierza. Właśnie mimowolnie i bez wyciłku – oпanowujesz bowiem drogi czytelniku pocyjcki alfabet… Пamiętam jak dyckutowałem 20 lat temu w Ectonii z niejakiem Mariem z Urugwaju: – Pocyjcki byłby dla Пolaków пposty, gdyby nie alfabet! – Ależ na odwrót – Mario пolemizował – pocyjcki alfabet był ctworzony z myślą właśnie o językach cłowiańckich! To пolcki by ckorzyctał gdyby otworzył na to oczy! Idźmy od pazu na maxa i cпójrzmy na taki znak „Щ” i „щ”, któpy пotrzebuje w naszym zaпicie aż 4 litep: „szcz”. Ile oщędności można by wygenerować dla щwanych щecinian i щuпłych щecinianenk? Dla miłośników щawiu czy barщu. Kogo unieщęśliwiają kleщe, jaщupki czy chrząщe? Kto w deщu w gąщu chętnie chłoщe chpabąщe? A пpoblemy z zapisem „ż” i „rz”? Otóż zamieńmy je wszyctkie na „Ж”, „ж” i zobaczymy jak będzie wyglądać nasze жycie. Bo moim zdaniem juж жadna gжegжółka nam nie ctpaszna! Juж nie tжeba wkuwać kiedy ж wymienia się na „p”. Kto niby uжywa na co dzień i пamięta, жe „rz” wystęпuje пo cпółgłockach b, t, d, k, p, g, ch opaz j? Жe wyjątkami od tej peguły cą formy wyжsze i najwyжsze пжymiotników? No to pęka do gópy kto niby będzie tęsknił?? Rosyjski Alfabet – część 2. Idziemy dalej, bo nie od pazu Жym zbudowano! Zamieniamy dwuznak „sz” na „Ш” i „ш”. Шybko nam пójdzie, naш mózg lubi takie uпpoщenia. Пocłuжymy cię logopedycznym wiepшykiem: Шapa myшka w шafie mieшka a na imię ma Agnieшka. Ma w шufladzie tжy koшule, kaпeluшe, шelki, шnupek. Gpywa w шachy, пiшe wiepшe, tuшem pobi шlaczki пiepwшe. Chętnie шynkę je i gpoшek, kaшę, gulaш, gpuшek koшyk. No to tepaz пжyшła kolej na wymianę „cz” na „Ч” i „ч”. To moжe jeщe jeden wiepш: Dziś wieчopem będzie meч. To ject bapdzo waжna жeч. Ćwiчą chłoпcy i dziewчyny, mają bapdzo tęgie miny. Чwarta klaca чeka juж. Oпadł teж z boicka kuж. Graчe zaчynają meч. Bo to bapdzo waжna жeч. Tepaz жeby zaпicać gdzie mieшkał Gжegoж Bжęчyщykiewiч, пotжebujemy juж tylko wymienić „h” i „ch” na „X” i „x”. Tak oto moжemy juж zaпicać cławetne Xжąщyжewoшyce пowiat Łękołody. (a tak na mapginecie, wiedzieliście жe twórca Fpanka Dolaca był zaincпipowany kciąжką C. K. Dezepteжy: Xodźmy dalej moje zuxy. Zapaz zpobimy пжepwę i złaпiemy oddex. Xoć jecteś juж nie do zaxamowania. Xoćbyś nie xciał – pocyjcki alfabet nieuxponnie ject wxłaniany пжez twój mózg. Чy dla zuxa чy dla druxa, dla uxa kaжego maluxa, чy ject suxo чy ject pluxa, чytamy tak шybko, жe nie ciada muxa! Rosyjski Alfabet – część 3. Tepaz mimo, жe wжucimy napaz aж 6 znaków – ani tego nie пoчujeш: „аА, эЭ, кК, мМ, оО, тТ,” – xoć пжэмycaм тu „e” czyli „э”, „Э” obpóconэ – чy zgadzaш się, жэ тa шócткa кłoпoтów жadnyx naм nie cпpawi? Toмэк мa кoткa, кoтэк мa мoтэк. Młoткieм мoтa wэłny мoтэк. Kтo мa мoтэк a ктo мa тaкie Moкaтэ? Xa, мyśliш мaм go! W cłowax „nie”, „мłoткieм” i „тaкie” – zaпoмniał lэщ wcтawić „э”! Muшę cię zмapтwić, w pocyjcкiм icтnieją caмogłocкi, ктópyx w пolcкiм nie uświadчyш – To caмogłocкi „joтowanэ”. Zadanieм „e”, „E” чyli пolcкiego „je” ect zмięкчane пoпжэdzającэj cпółgłocкi. A eśli пжэd nią ecт caмogłocкa albo poчąтэк wypazu – чyтaмy ją – „je”. Eśli тaк ecт łaтwej zaпaмięтać – nex będze. Пolcкe „e” чyтaj „je”! A tu macie analogiczny wpis – wersja dla Polaków pragnących opanować ukraiński – Alfabet ukraiński – który powstał dzięki skillme A tu macie również od zespołu Skillme odwrotną konwersję – Польський алфавіт – – а як легко його вивчити? Кolэjna łaтwa liтэpa „б” i „Б” чyli „b”. Aбy бóбp бył щęśliwy – doбжэ бy бyło – gdyбy 8 мałyx бoмбэlкów мu cię upodziło. Бaбcia бoбpa бyłaбy wтэdy uocoбeneм щęścia ne z тэj пlanэтy. Бóg бoweм luбi бoбpowэ бoмбэlкi, nawэт jaк бpyкają тэ бжdącэ i pozбijają бжdąкającэ бuтэlкi. Eśli тэpaz cię zacтanawiace do чэgo w тaкiм paze gpaжdanкa (pocyjcкi alfaбэт) uжywa liтэpy „B” i „b” – juж тłuмaчę – „B” i „b” тo naшэ „w”. Jaк baм тaм? Чy by b Bapшabe чy bэ Bładycłabobe – błaśne bybpoткa poбi cię baм b głobe. Бo b тyм cały ecт aмбapac, жэбy dboe xciało napaz. Boбec тego чac na кolэjnэ byzbane. Rosyjski Alfabet – część 4. Kтo z bac zna liчбę Fi? Пolcke „f” пiшeмy бobeм „Ф”, „ф”. Tpoxę фajne, тpoxę фikкuśne a тpoxę фiglapne. Mój Фenoмenalny фagac Фaбian, мa na тej фoтogpaфii фoxa. Фilмue błaśne фaбpyкę Фopda b Фinlandii . Фaбuła ego фilмu ecт oпapтa na фaктax. Głóbną бoxaтэpкą бędziэ фiligpanoba фińcкa фэмinicткa – фanaтyчna фilaтэlicткa. Фilм бędze тpoxę фpybolny alэ бэz фajэpbepкób. Taкe тpoxę фaфapaфa. No doбжэ, тэpaz b тaкiм paze liтэpa „d” – чyli „Д” i „д”. Bygląдa тpoxę jaк дoмэк. Чy тo дoм Дanela чy тo дoм Дabiдa, дoбpa дpebniana дpaбina – zabшэ cię gocпoдaжobi пжyдa. Дoпepo gдy bтэдy дuпę мu upaтujэ, дogłęбne i Дanel i Дabiд za тę дpebnianą дpaбinę пoдzięкuje. Дoдaм eщэ дoбiтne – дoдabane i oдэjмobane дo дpaбiny дoдaткobyx щэбэlкób oбaj luбią byбiтne. Taкe niбy дэбilnэ zaдane, a Дabiдa zaдobala jaк мэдyтobane. Cкopo „д” juж oпanobane – bпpobaдzaмy „g” – „Г”, „г” – b тę naшą дoбpą zaбabę. Гpaфiчne byдajэ cię neгpoźnэ. Naдгoplibi eдnaк juж oдгaдli jaкi z neгo neпozopny гaгaтэк. Гooгlobać бy мoжna гoдzinaмi a i тaк ne oдгaдneш bшycткix eгo zaгaдэк. Гiгanтób тaм мpobe. Гoтobэ na bшycткo, гbapanтują пжyгoдy jaк u Гaгapina. Oj гoжэj juж бyć ne мoжэ. No xyбa, жэ мaш oxoтę na гalapэтę z noгi гącкi? Alбo u гazдy na гanкu пoгabęдzić пжy гapnкu гulaшu z гэпapдa. Rosyjski Alfabet – część 5. Дo тэj пopy uтpbaliliśмy juж „x”. Nauчмy cię тэpaz zaпicać „n”, бo ono uжyba znaкób „H” i „н”. Ha пэbнo нaтyxмiacт нauчyш cię тэj нobiнкi. Ho бo jaк нe jaк тaк?. Hezłэ тo нaшэ zaбabiaнe cię ze zнaкaмi. He cąдziш? Haoчнe łaтbo cię пжэкoнać jaк пlacтyчнy ecт тэн нaш мózг. Zuпэłнe нobэ нabyкi нaбybaмy тaк нaпpabдę нa пэłнэj пpęдкości. Ho нe? Ho тo jaк juж мaмy „н”, нaпpabдę нebele нaм juж cпółгłoceк zocтae. Bэźмy bпepb нa bapштaт нaшэ „z” чyli „З”, „з”. Зoбaчмy чy bзopobo jэ зaliчyмy. Чy дaмy cię змylić? Чy нe дaмy cię тaк łaтbo збić з тpoпu? I нa зabшэ juж зaпaмięтaмy, жэ тo нe нuмэp тжy a liтэpa З! 3бiły збipy збója w збoжu aж зэзa дocтał зaкaпiop з i тaк juж зaкaзaнą гęбą. 3aдэк тylкo cxpoнił i xyłкeм зbiał. 3ajмijмy cię eщэ liтэpą „c”, ктópą зaпicueмy зa пoмoцą błaśнe „Ц”, „ц”. Нo цo? Цoś cię нiбy нe пoдoбa? Heзłэ цaцкo. Цapэbiч luбił цэбulę i чocнэк. Цo пpabдa нe jaдł ix тaк чęcтo jaк зэ цнoтy cłyнąцa цapyцa Цэцylia, alэ i тaк. Цuкepкoby бył з нeгo цuдaк. Нo i цo bięцэj нiбy мoгę baм тu eщэ жэц? A мiało бyć нiбy тaк пpocтo… a тu jaк зabшэ… тylкo ччэ oбeцaнкi цaцaнкi! Rosyjski Alfabet – część 6. I oтo пoboli чac нa caмoгłocкę. Бeжэмy coбe нaшэ „i” – „И”, „и”. И тu juж baм зocтabиaм jaк cкojaжyć, иж тo lucтжaнэ „N”. Бo и loгики жaднэj b тyм ниjaк нe bидać… и цo? И jaк тo мóbиą jajцo. A ктo з bac миał bчopaj имeнинy? Чy тo бyły имeнинy Hинy, Иpминy, Изaбэlи чy Caбинy? Чy имeнинobэгo шaмпaнa пиł з ними Фиlип, Cтaниcłab, Hикитa чy Бpoниcłab? To тэpaз cтabiaмy кpokę нaд „и”, и нauчyмy cиę „j” – „Й”, „й”. Нийaк тo тpuднyм нe ecт. Бий зaбий, b мpobиcкo błóж кий, a нobeй lитэpки нe зaпoмний. Йaбłкobeгo йoгupтu cиę нaпий, йapмuжэм пoпий, a пoтэм чyм pyxleй дo uбикaцйи бeгний. И цo? И йaк тo мóbиą йaйцo! И чac бpać зa poги пolcкe „Y”, ктópэ тo зaпиcueмy: „Ы”, „ы”. Poдaцы! Пийaцы! Жołдaцы! Цo b Зaкoпцu, u бaцы, cą дla xэцы poбeни нa цaцы. Kaжды puды бэз бpoды ecт бlaды и xuды alэ гды зe oд жoны гaзды loды, зapaз мu жэднą бoкoбpoды. Keды oн пэłны тэй cтpabы тo uśпиoны, a пobинeн cпeпжać йaк шaloны. Rosyjski Alfabet – część 7. И кolэйнэ дla opтoгpaфии нe кoxaйąцыx uпpoщэнe – „u” oтbapтэгo и „ó” зaмкниęтэгo ueднoliцэнe – „У”, „у”. Пocłyжымы cиę bepшэм: Быłы coбe „y” и „y”. Bциąж пcoциły иlэ тxy – cпжэчałы cиę з Opтoгpaфиą, дo йaкиx bыpaзyb тpaфиą Bиęц „y” bcкoчыło дo pyжы, цo быła гдзeś b пoдpyжы. Mycиaнo bынaйąć cтpyжы, бo кpaдзeж pyжы ктoś bpyжыł. „Y”, bпaдło дo пceй бyды alэ тaм быłы нyды и Бypэк цałы pyды и чтэpы пxłы пacкyды Cыпałы cиę дbye b дзeнникy з пoboдy мałыx пcoтникyb a oнэ bциąж пэłнэ фигlикyb, a oнэ bциąж пэłнэ yникyb… Kтyж знaйдзe пcoтнэгo дyшкa, цо bкpaдł cиę нabэт дo łyжкa? Ox, Opтoгpaфиa тo зpoби – мa цoś b зaнaджy – Cłobник. Rosyjski Alfabet – część 8. Зocтało нaм eщэ тжы caмoгocки „йoтobaнэ” – знaмы нa paзe „e”. Нинeйшым пжэдcтabиaм baм „ja” – „Я”, „я”. Пaмиęтaцe – нa пoчąткy bыpaзy чы пo caмoгłocцэ – чытaмы ” йa”. Я як пepoн lyбиę eść яcнoзeloнэ ябłкa. Koxaм тэж яя з bolнэгo bыбeгy, ягoды, ягниęцинę и чэpboнą яжęбинę. Яcнэ ecт тэж, жэ „я” пo cпyłгłocцэ зaдaнeм – ecт cпyłгłocки змиęкчaнe. Дość мaш йyж тэгo eбaня? Hияк я тэгo нe зaбpaням. Aни зpэштą xlaня, aни пoтэм жыгaня, aни фикaня, aни нabэт бэкaня. „Ju” – „Ю”, „ю”. Haш юбиlaт – Юpэк – юpны юxac з Югocłabии, юж oд ютpa бęдзe юpopэм юдo. Якo нobы юpop юниop, мa oн b зbычaю cęдзиobać b тypнeю beloбoю бęдąц нa xaю. Чы нa пocтoю чы b тpaмbaю – мaxaм ци гнoю – бaю, бaю… миcтжy b бэкaню и caпaню. Bolałбыś yзнaнe b oбpaзyb мalobaню? Kcиąжэк пиcaню? B мapмyжэ жэźбeню? Bэź cиę дo poбoты leню? И тaк з „йoтobaныx” зocтało тыlкo „Jo” – „Ё”, „ё”. He ёйч Ёaннo, ёдła, Ёbiш и ёгypт – тo eдынэ cłoba якe xoдзą ми пo гłobe. Eść ягoдobы ёгypт нa Ёbiшy пoд яcнoзeloными ёдłaми… Beм, з пoмoцą пжыйдзe пolcки bołaч! Дpoгe Kacё, Kpыcё и Mapыcё! Mиła Зocё, Бacё и Małгocё! Дo кońцa юж пpabe дoтpbałыśцe! Tжы знaки и пobeцe жэ юж цalyткą гpaждaнкę знaцe и yмeцe! Ho тo bпepb тbapды знaк – „ъ”. Пoтжэбны гды xцэмы, бы „ётobaнa” caмoгłocкa нe змиęкчała пжэд ниą cтoйąцэй cпyłгłocки – як b cłowax: зъядać, зъяba, зъeднoчoнэ. To цo b тaким paзe, oпpyч „ётobaныx” cłyжы дo cпyłгłocэк змиęкчaня? Бингo! Бpavo! Błaśнe тaк – миęкки знaк „ь”. Чыlи „ś”, „ć” (ть), „dź” „ń”, „ź” poбиш пжы пoмoцы „ь”. Ocьlэ yшы мa тэн кoнь. Xoть ycьмexa cиę як cłoнь. Ecьlи bыйąть дoнь cbą дłoнь, гaмoнь yзнa йą зa бpoнь, и bэзь cиę якocь oбpoнь! Alбo ocłoнь, alбo oбpoнь! A нaйlэпeй cxpoнь пoд ябłoнь! Дaш мy ocьть alбo кocьть a тэн гocьть bпaднe b зłocьть. Пal гo шэcьть нo и чэcьть! Ha дэcэp зocтałы „l” и „ł” бo oбa пo пpocтy пишэмы „Л”, „л”. To ктo z bac льyби бaкaлёbэ льoды? Кaждa льyбeжнa Льoлитa льyбye cиę b пышныx мpoзьныx дэcэpax тaк як и Eжы: Eжы Пoд пeжынą Eжы льэжы Жэ ecт xopы никт нe beжы. Жaли cиę нa бyльэ глobы, жэ жoлąдэк тэж нeздpoby. Eщэ paнo был як жэпкa (цo тo ecт oд здpobя кжэпкa). Пoтэм Юpкa бpyднa pąчкa ниocлa b бyзиę гpyшкę, пąчкa. Maмa xлoпцa юж жaлye, льэч пaн дoктop иглą клye. – Myй Eжыкy нигды bиęцэй нe eдз, гды мaш бpyднэ pęцэ Rosyjski Alfabet: A a Б б Ц ц Д д Э э Ф ф Г г Х х И и Й й К к Л л М м Н н О о П п Р р С с Т т У у В в Ы ы З з Ш ш Щ щ Ё ё Я я Ч ч Ь ь Ю ю Ъ ъ Ж ж Jeśli interesuję cię wymowa – zapraszam do obejrzenia: A jeśli interesuje cię chiński, w tym artykule rozprawiam się z różnymi na jego temat mitami. Zestaw 3 książek | Agugu, Akuku, Gadu GaduWyjątkowa seria dla najmłodszych czytelników, wspierająca rozwój mowy. Zestaw zawiera 3 książki: Agugu, Akuku i Gadu gadu *ostatnie egzemplarze 75,00 zł
Prezydent Kazachstanu Nursułtan Nazarbajew nakreślił plan przejścia z cyrylicy na alfabet łaciński w ramach modernizacji kraju. Zapowiedział ponadto, że do końca 2017 roku rząd opracuje
Naukę rosyjskiego zaczyna się od poznania alfabetu. Mimo że pismo może wydawać się nieco egzotyczne, to przyswojenie go sobie nie stanowi dużego problemu. Alfabet, którym posługują się Rosjanie, nazywamy grażdanką. Obowiązuje on od okresu panowania Piotra I i bazuje na cyrylicy. Początkowo różnice były właściwie kosmetyczne, ponieważ ograniczono się jedynie do zmiany kształtu poszczególnych liter. Z czasem jednak zaczęto dokonywać zmian, ponieważ uznano, że pismo nie oddaje dobrze właściwości języka rosyjskiego (cyrylica była alfabetem cerkiewnosłowiańskiego, używanego obecnie jako język liturgii prawosławnej). Nie były już potrzebne litery, które nie odpowiadały słownictwu używanemu przez Rosjan (np. omega), dodano zaś nowe, które oddawały wymowę w sposób doskonalszy. Ostatnie modyfikacje wprowadzono w 1917 roku, kiedy pozbyto się czterech liter, aczkolwiek emigranci, którzy po rewolucji bolszewickiej opuścili kraj, jeszcze długo posługiwali się nimi. Po utworzeniu państwa komunistycznego, obejmującego wiele narodów, przystosowano grażdankę do zapisu innych języków ZSRR, którymi posługiwano się w tym ogromnym kraju. Zabieg ten miał na celu porzucenie alfabetu łacińskiego na rzecz rosyjskiego i umocnienie spoistości państwa.
Nauka pisania liter rosyjskich szablony do druku. Przygodę z nauką języka rosyjskiego rozpoczyna się od poznawania poszczególnych liter cyrylicy. Współczesny alfabet rosyjski zawiera 33 znaki. Naukę pisania po rosyjsku warto, a nawet powinno się zacząć od pojedynczych liter. Najlepiej skorzystać z gotowych szablonów do nauki pisania. Każdy z nas kojarzy charakterystyczny alfabet występujący w Rosji i krajach ościennych. Jednak co zaskakujące, mało kto jest w stanie podać prawidłową nazwę owego alfabetu. Mowa o grażdance, mylnie przez wielu nazywaną cyrylicą. Mimo że grażdanka jest córką cyrylicy, to różnice między tymi alfabetami są dość duże. Jednak aby poznać historię tego jednego z najmłodszych alfabetów na świecie, musimy cofnąć się parę wieków. A konkretnie do momentu, kiedy to Chrześcijaństwo zawitało do Europy Wschodniej. Obecnie panuje spore przekonanie, że alfabetem, który stworzył misjonarz Konstantyn, znany bardziej jako Św. Cyryl, jest właśnie cyrylica i jest to spory błąd. Nazwa jak najbardziej pochodzi od imienia Świętego, ale alfabet autorstwa jego i jego brata Metodego — nazywamy głagolicą. W IX w. bracia Cyryl i Metody, zostali wysłani przez cesarza bizantyjskiego Michała III na Krym, Półwysep Arabski oraz do Bułgarii i na Morawy, aby szerzyć Chrześcijaństwo. Przygotowując się do działalności wśród Słowian, bracia postanowili stworzyć specjalny alfabet oparty na fonetyce języka starosłowiańskiego, a następnie przełożyli Pismo Święte na język, staro-cerkiewno-słowiański, który to jako język liturgiczny (obok łaciny, greki i hebrajskiego), został zaakceptowany przez papieża Hadriana II. Dopiero w XII w. na mocy dekretu wydanego przez papieża Stefana V, zakazano używania języka staro-cerkiewno-słowiańskiego podczas liturgii, na nowo wprowadzając obrządek łaciński. Cyryl umiera w 869 roku, a jego brat Metody w 885. Jednak obaj bracia pozostawiają po sobie wielu uczniów, którzy kontynuują misję w podobnym stylu. Działalność uczniów bardzo mocno przyczyniła się do rozwoju piśmiennictwa na ziemiach słowiańskich, a głagolica jeszcze przez wiele wieków zachowała swoją żywotność. W Chorwacji, do tej pory w wielu cerkwiach, korzysta się z ksiąg zapisanych głagolicą, co jest dość zaskakujace, biorąc pod uwagę, iż Chorwacja znajduje się w kręgu wpływów łacińskich. Bracia glagolarze trafili również do Polski, a konkretnie zostali oni sprowadzeni przez Królową Jadwigę i osadzeni na Kleparzu w Krakowie w XIV w. Do najstarszych, odnalezionych zabytków pisanych głagolicą, zaliczamy inskrypcje nagrobne rodziców Cara Symeona Bułgarskiego, datowane na ok. 953-56 r. Głagolica była alfabetem niedopracowanym. Nie można było za pomocą tych czterdziestu znaków przekazać wszystkich zgłosek języków słowiańskich, tak więc uczniowie Cyryla i Metodego postanowili dość mocno zmodyfikować i uprościć alfabet staro-cerkiewno-słowiański. Litery nowopowstałego zapisu były łatwiejsze graficznie, bardziej logiczne, a oprócz dźwięków, oznaczały także liczby. Przez pewien czas oba alfabety funkcjonowały obok siebie, jednak z czasem doszło do niemal całkowitego wyparcia głagolicy. Tak powstaje Cyrylica, która jak burza rozprzestrzenia się od Bułgarii, aż do Rusi Kijowskiej i przetrwa w niemal niezmienionej formie aż do XVII wieku, kiedy to za panowania Cara Piotra Wielkiego, Rosja otwiera się na nowoczesność. Przez kraj przechodzi fala zmian. Bojarzy tracą swoje brody, moda rosyjska ustępuje miejsca modom francuskiej i niemieckiej, a Cerkiew traci wyłączność w używaniu pisma. Piotr Wielki osobiście nadzorując zmiany, wprowadza wielką reformę piśmiennictwa. Jest rok 1709 — w Rosji pojawia się nowy, świecki alfabet- grażdanka (grażdański — obywatelski, świecki). Ten nowoczesny, bogatszy alfabet w końcu może być używany, najpierw w kancelarii carskiej przy dokumentacji, a następnie w literaturze i innych dziedzinach nauki. Kto wie? Prawdopodobnie, gdyby nie Car Piotr Wielki i jego reforma piśmiennictwa, dzieła takie jak „Rewizor” Gogola, „Wojna i Pokój” Tołstoja, czy „Biesy” Dostojewskiego, zostałyby napisane w języku francuskim, bądź bardzo wówczas w Rosji popularnym — języku polskim. Grażdanka w Rosji wciąż ewoluowała, aż do 1917 roku, kiedy to wybuchła Rewolucja Lutowa, w wyniku której doszło do upadku Imperium Rosyjskiego. Wówczas to powstał projekt ortograficznego uproszczenia alfabetu. Znaki zostały ujednolicone, a niektóre całkowicie usunięte z użycia. Projekt został zatwierdzony przez Akademię Nauk 5 lipca 1917 roku, a oficjalnie reforma uzyskała moc obowiązującą w 1918 roku, już po całkowitym przejęciu władzy przez bolszewików. Cerkiew jednak została wierna językowi starocerkiewnemu i w celach liturgicznych nadal używa się cyrylicy. Grażdanka występuje aktualnie w językach: rosyjskim, białoruskim, ukraińskim, mołdawskim, bułgarskim, macedońskim i serbskim. Co ciekawe alfabet różni się w zależności od rejonu. W Serbii w XIX wieku, uczony Vuk Stefanović Karadžić usunął charakterystyczne dla rosyjskiej grażdanki znaki zmiękczające, aby wprowadzić zupełnie nowe według własnej idei. W imię zasady„Pisz tak jak mówisz, czytaj, tak, jak jest napisane”, ujednolicił także pisownię „joty” ( Ι ι ), zastępując ją zapożyczoną z alfabetu łacińskiego literą „j” Reforma grażdanki bułgarskiej została ostatecznie dokonana w 1944 roku.
Umiejętność rozszyfrowywania cyrylicy jest jednak bardzo przydatna. Po pierwsze Rosja to ogromne państwo, które prowadzi swoje interesy na całym świecie, dlatego znajomość rosyjskiego alfabetu znacznie ułatwi nam nawiązanie relacji biznesowych z Rosjanami. Poza Rosją, także w wielu innych państwach obowiązuje alfabet rosyjski.
  1. Χጋ хሐциψጺч
    1. Паρ сህጰα δፒճяጾωሟ
    2. О օξаրо
  2. ኻрዚтαг ի х
    1. Ըζኗцሤлу лራцሥт
    2. Еչещешу օρаյሥտаψ юсαхрማρуξሸ
    3. ኛщидυгуከ եξуснሜ зθջеջጄбօշυ
  3. Օб наշегешо еслθчи
    1. Всሒкևбуд лаκаմо υኜυሓեнтεшу
    2. Ηገшаծе родու евብхም ፍሓсኜ
Rosyjska kursywa, czyli jak nauczyć się rosyjskiego na wesoło. Są to pytania trudne. Ale Rosjanie mają na to sposób. Zeszyt w ukośniki do kaligrafii (wraz ze wzorcem można znaleźć w e-bibliotece i pobrać [ скачать ]) pomaga w zachowaniu pochyłości. Chociaż od kursywy powoli się odchodzi, mimo wszystko należy rozróżniać
W tym rozdziale: –p oznacie alfabet rosyjski i dźwięki mowy rosyjskiej – nauczycie się czytać pierwsze teksty –b ędziecie ćwiczyć pismo kaligraficzne – będziecie pisać łatwe dyktanda
Szefowa ukraińskiej komisji standaryzacji języka wyjaśniła, dlaczego Ukraina nie przejdzie z cyrylicy na alfabet łaciński. Jak podała w środę agencja Unian, szefowa ukraińskiej narodowej komisji ds. standardów języka państwowego Orysia Demśka na konferencji prasowej w Kijowie wyraziła opinię, że Ukraina nie przejdzie z cyrylicy na alfabet łaciński, ponieważ wiązałoby się

alfabet łaciński – latynizacja: klasyczna Treciaja ŭstaŭnaja hramata rady Biełaruskaje Narodnaje Respubliki […] Ciapier my, Rada Biełaruskaj Narodnaj Respubliki, śkidajem z rodnaha kraju apošniaje jarmo dziaržaŭnaj zaležnaści, jakoje hvałtam nakinuli rasiejskija cary na naš volny i niezaležny kraj.

Alfabet Polski- Oparty jest na alfabecie łacińskim Alfabet Angielski – oparty na alfabecie łacińskim Alfabet Rosyjski – alfabet oparty na cyrylicy mam nadzieję że dobrze !! =) zuzik003 Alfabety wywodzą się z: -alfabet polski- z łacińskiego -alfabet angielski- z łacińskiego - alfabet rosyjski- cyrylicy Pozdrawiam i licze na naj ;)
Ukraina ma swój alfabet, dostosowany do ich języka. Za to do Kirgiskiego rosyjska cyrylica nie do końca pasuje - inna rodzina językowa, inne głoski itd. - potem wygląda to pewnie dość koślawo, tak jak transliteracje z cyrylicy na łaciński alfabet: te wszystkie Kharkivy, Khersony itd.

szczególnie popularny zaczął być w XVIII w., i to na całej prawobrzeżnej Ukrainie. W 1859 r., przy poparciu części ukraińskich elit i namiestnika Galicji hr. Agenora Gołuchowskiego, austriackie władze usiłowały urzędowo wprowadzić alfabet łaciński. Pisownia miała być oparta na projekcie czeskiego

Na Białorusi. Wśród Polaków na Białorusi znajomość polskiego jest praktycznie zerowa, więc do zapisów polskich tekstów religijnych stosuje się cyrylicki alfabet, stworzony na wzór rosyjskiego i białoruskiego. W tym alfabecie nie ma specjalnych oznaczeń na samogłoski nosowe oraz Ch, Ó i Rz nie są odróżniane od H, U i Ż. .